O enorme xigante gasoso que é o planeta Xúpiter xa se formara cando o Sol ainda non empezara a brillar. Para conseguir un modelo fiable da idade de Xúpiter, os
investigadores mediron as concentracions de isótopos de molibdeno e tungsteno en meteoritos ferrosos. Estos formaronse en dous distintos
momentos na nube de polvo e gas da que surxiu o Sistema Solar e,
según eles, son como dúas reservas xenéticas diferentes. A explicación
máIs plausible para esta separación é que Xúpiter se formara entre ambos. Incluso antes de que o Sol "queimara" hidróxenoe comezara a brillar.
O sol pudo ter unha estrela compañeira hai 4500 anos. Isto apoiaría la idea de que nopasado houbo ootra estrela no Sistema Solar, e que tradicionalmente foi coñecida como Némesis, porque se lle outorgou a responsabilidade de desviar hacia a Terra ao enorme asteroide que causou a extinción dos dinosaurios.
Despois de observar a gran nube molecular da constelación de Perseo, diseñaron
un modelo matemático según o cal, o patrón de aparición de estrelas
en Perseo só pode ser explicado s todas as estrelas do tipo solar formanse sempre en parellas.
De acordo con eso, o Sol tivo unha pequena compañeira que foi a causante do impacto de asteroides e cometas contra a Terra. Este corpo, desestabilizou no pasado a nube de Oort, e provocou a entrada de alguns
dos seus corpos na parte interna do Sistema Solar. Sin embargo, esto é só unha hipótesis, e non conta con consenso entre a comunidade
científica.